Որպես նախաբան․․․
Մանկավարժական գործունեությունս սկսվեց 2005 թվականի հունվարից՝ Սյունիքի մարզի հեռավոր Խոզնավար գյուղի միջնակարգ դպրոցից, երբ դեռ ուսանող էի, այնուհետև շարունակվեց հարևան Վաղատուր գյուղում, իսկ 2006-ի սեպտեմբերից այն իր բեղուն շրջանը մտավ իմ հայրենի Կոռնիձոր գյուղում։ Ցավոք, այսօր երեք գյուղերն էլ, Սյունյաց աշխարհի մի շարք գյուղերի հետ միասին, դարձել են սահմանային գյուղեր, բայց հպարտ եմ, որ իմ գյուղը՝ Կոռնիձորը, սահմանապահ գյուղ է, կոռնիձորցին չի ընկճվել, չի կոտրվել, ամուր ու ձիգ կանգնած է իր հայրենի գյուղում, հող է մշակում, անասուն պահում, երեխա կրթում, օջախ շենացնում։ Առավել հպարտ եմ, որ իմ ծնողները նույնպես շեն են պահում իմ հայրական օջախը, որտեղ գիշերել, հաց են կիսել սեբաստացի շատ սովորողներ ու դասավանդողներ, և դեռ շատ անգամներ կլինեն․․․ Continue reading “Անվանական մրցանակներ 2022․ «Վանո Սիրադեղյան»”